 |
| Τα ανθρωπάκια μας, μας συντροφεύουν σε κάθε δραστηριότητα |
Ο μπαρμπα Μύθος και τα έξι του πρόβατα ήταν, συναισθηματικά, άρρηκτα συνδεδεμένοι. Εμείς επιλέξαμε κάτι συνηθισμένο για τους μεγάλους, στη σφαίρα της θεωρίας τους, αλλά πολύ πρωτότυπο για μας. Χρωματίζουμε στο συναίσθημα!
Έτσι κι αλλιώς το συναίσθημα μας "βάφει" συχνά...."κοκκινίζουμε από θυμό, κιτρινίζουμε από φόβο .... γιατί να μην το αντιστρέψουμε! Πήραμε κορδέλες και τις συνδέσαμε με ένα διαφορετικό συναίσθημα για κάθε χρώμα.
Στη χαρά δώσαμε τη γαλάζια κορδέλα, στην έκπληξη την πράσινη, στο θυμό την κόκκινη, στη λύπη γκρι, στο φόβο κίτρινη και στην αγάπη πορτοκαλί. Όμως η αγάπη δεν ήταν κορδέλα, αλλά μαλλί πλεξίματος γιατί είναι τόσο σημαντική για εμάς, που θέλαμε να διαφέρει.
Χωριστήκαμε σε τυχαίες έξι ομάδες και κάθε μία ομάδα επέλεξε ένα συναίσθημα και το αντίστοιχο χρώμα. Κάναμε συζήτηση και ανταλλάξαμε απόψεις, προβήκαμε σε δηλώσεις, πήραμε αποφάσεις(!) για το πώς αισθανόμαστε ..και γιατί...
Με μουσική και κίνηση προσπαθήσαμε να δείξουμε στις άλλες ομάδες το πώς νιώθαμε....Τι έγινε όμως όταν στην oμάδα της χαράς μπήκε ο φόβος; Όλα άλλαξαν.......
Στην παρουσίαση μας βοήθησε πολύ η "Κρεμάστρα των Συναισθημάτων".
Είναι μια ξύλινη κατασκευή που πραγματοποιήθηκε χάρη στους μόνιμους πια συνεργάτες μας, σε κάθε σκέψη μας που αποπειράται να γίνει πραγματική, από γονείς του σχολείου μας, τον κ. Κώστα και την κ. Λία. Εκεί λοιπόν, στη "συνεργατική" κρεμάστρα, εκθέσαμε τα συναισθήματά μας....τα χρώματά τους δηλαδή.
Τα συναισθήματά μας, μεταφέρθηκαν στην κρεμάστρα, με την χρωματική τους απόδοση, η οποία εκφράστηκε με δείγματα μοκέτας!...θα τα κρεμάμε κάθε φορά ανάλογα πώς νιώθουμε..μπορεί και ν' αλλάξει στη διάρκεια της ημέρας..
Κλείσαμε τη μέρα με έναν καμβά και τις ξυλομπογιές μας, .. βάλαμε την φαντασία μας και αποτυπώσαμε κάθε συναίσθημα...
